تو فروشگاه، بعد از دیدن جعبه های خرمای ایران، کلی غربتی بازی در آوردم و ذوق کردم. خرمای درجه یک صادراتی. تازه قیمتش هم ارزونتر از فروشگاههای ایرانی بود. یه جعبشو ور داشتم و گذاشتم تو سبد خریدم. حساب کردم و اومدم خونه. نیم ساعت بعد دوباره دم همون فروشگاه بودم. البته جلوی گیشه ای ایستادم که اجناس مرجوعی رو تحویل میگیرن.
"چه کاری میتونم براتون بکنم؟"
"راستش این خرما رو من امروز خریدم. اینم بنش. ولی اگه امکان داره یه جعبه کپک نزده اش رو میخوام"
تصور وجود کپک روی خرما تاثیر غریبی رو دکور صورت طرف ایجاد کرد. حتی دلش نیومد در جعبه رو باز کنه و نگاهی بهش بندازه. یه جعبه خرمای دیگه برام آوردن و من هم چون دوباره حال رجوع مجدد نداشتم همونجا بازش کردم. خیالم که راحت شد تشکری کردم و دوباره راهیه خونه شدم.
البته تاریخ انقضائ این جعبه دومی هم مثل اولی تا پایان دسامبر 2009 بود.
2 comments:
yadet bashe ke:honare taghallob nazde iranian ast o bass!
هومن جان!!! تو دیگه چرا!!!!؟
اونا شکرک بود!!!! نه کپک!!!!!
Post a Comment