Tuesday, December 25, 2007

زمانه- کیهان


بیدار شدم. هنوز کاملا به خودم نیومده بودم که یاد شب قبل افتادم. دوباره بی اختیار نیشم باز شد. برام پیش میاد که شب از صدای خنده خودم، از خواب بپرم، ولی این دیشبی، .... عجب چیزی بود. چند بار با صدای خنده خودم، از خواب پریده بودم. حالا جریان این خواب چی بود؟ شب قبل، این قضیه "رادیو زمانه" فکر منو مشغول کرده بود. ظاهرا این داستان که سر درازی هم پیدا کرده، تازه هم نیست ولی هنوز سعی به تازه نگه داشتنش میشه. روزنامه "کیهان" مطلبی در مورد "رادیو زمانه" مینویسه و زمانه هم جواب میده ولی هنوز بعد از گذشت مدت زمانی، ترکشهاش رو زمانه هست. هفته ای چند بار در این مورد رو سایت مینویسن. خوب بد هم نیست که جریان رو روشن کنن ولی دیگه زیادیش هم جالب نیست. دیگه وقتی ادامه اش میدن به جایی میرسه که حتی من هم دوست دارم توش اظهار نظر کنم.

مطلب کیهان، مطلب عجیب و غریبی هم نبود. زمانی که در ایران بودم یادمه خیلی از روز نامه ها از این شیوه نوشتن استفاده میکردن. حتی خیلی از آدمها هم در صحبتهای عادیشون همین روش رو داشتن. یعنی با استفاده از صفات، تشابهات و کلمات کمکیه دیگر، اون خبر یا فرد مورد نظر رو، هر جور که دوست داشتن تزئین میکردن و بدون هیچ پایه و اساسی، و با پیش داوریه کامل میکردن تو گوش یا چشم خواننده و شنونده. تاثیر هم داشت. چون یا جزو فرهنگ اون مرز پرگهر بود و یا اگر خوشبین تر باشم میتونم بگم که مردم آمادگیه پذیرش این فرهنگ رو داشتن.

زمانه وب سایت مورد علاقه من نیست. خیلی از برنامه ها و مطالبش رو هم شاید نپسندم. یه وقتهایی هم حس میکنم داره دوره خودش میچرخه ولی به نظر من رادیو زمانه "هنوز" این روش رو پیش نگرفته. هر چند که باعث شد، من از صدای خنده خودم از خواب بپرم.

No comments: